Φαίνεται ότι σχεδόν κάθε vegan άρχισε να αισθάνεται ένοχος για το γάλα αμυγδάλου από ένα μεγάλο αριθμό πρωτοσέλιδων, που κατηγορούσε την παραγωγή αμυγδάλων και κατά συνέπεια, καθένα που τρώει αμύγδαλα ή καταναλώνει προϊόντα με γάλα αμυγδάλου, για τη δολοφονία δισεκατομμυρίων μελισσών. Πρόσφατα δημοσιεύσαμε και στην ιστοσελίδα μας σχετικό άρθρο για τα φυτικά γάλατα σε σχέση με την βιωσιμότητα και το fair trade, παρακινούμενοι από σχετικό άρθρο της Guardian.
Αλλά σύμφωνα με νέες πληροφορίες οι ισχυρισμοί ότι τα αμύγδαλα σκοτώνουν τις μέλισσες είναι παραπλανητικοί. Τα αμύγδαλα δεν είναι υπεύθυνα για τη θανάτωση των μελισσών. τα παρασιτοκτόνα και οι μέθοδοι βιομηχανικής γεωργίας μεγάλης κλίμακας τις σκοτώνουν.
Η στρατηγική της μετατόπισης της ευθύνης από τις εταιρείες προς τους καταναλωτές δεν είναι καινούργια. Η εκστρατεία Keep America Beautiful, ένα κίνημα που ενθάρρυνε τους ανθρώπους να “καθαρίσουν” τα απορρίμματα τους, ιδρύθηκε από τις εταιρείες Coca-Cola, Phillip-Morris, Anheuser-Busch και άλλες εταιρείες καταναλωτικών προϊόντων. Η ιδέα ήταν να μετατοπιστεί η ευθύνη για τα απορρίμματα που δημιουργούνται από συσκευασίες μιας χρήσης μακριά από τις γιγαντιαίες εταιρείες που αποκομίζουν κέρδη από φθηνά πλαστικά μιας χρήσης και να επιβαρύνουν με το κόστος αυτό τον καταναλωτή. Παρόμοιο φαινόμενο έγινε και στην Ελλάδα με τις πλαστικές σακούλες, εφόσον αποτελούσε σημαντικό κόστος για τα σούπερ μάρκετ να τις προμηθεύουν δωρεάν. Περιβαλλοντικό τέλος όμως που βάση διάταξης, συνεχίζει να βαραίνει τα περιπτερά και πολλές άλλες μικρές εταιρίες και καταστήματα, που συνεχίζουν να τις δίνουν δωρεάν.
Η τιμή που πληρώνουμε για ένα προϊόν δεν περιλαμβάνει το κόστος της ανακύκλωσης του. Αλλά ο καταναλωτής, όχι η εταιρεία που αποκομίζει κέρδος, καταλήγει να είναι υπεύθυνος γι ‘αυτό ούτως ή άλλως. Οι δήμοι συλλέγουν τα απόβλητα με τα φορτηγά τους στο κέντρο ανακύκλωσης ή στις χωματερές. Και τελικά, το πραγματικό κόστος οποιουδήποτε προϊόντος εμφανίζεται στον λογαριασμό μας μέσα στα δημοτικά τέλη και όχι μόνο. Και σαν να μην έφτανε αυτό, μας αναγκάζουν να αισθανόμαστε υπεύθυνοι ή και ένοχοι για την υπερβολική συσκευασία, το υπερβολικό πλαστικό και τα υπερβολικά απόβλητα. Παρομοίως οι θάλασσες και οι υδάτινοι ορίζοντες στις υποανάπτυκτες χώρες έχουν γεμίσει με πλαστικά μιας χρήσης από εισαγόμενα προϊόντα ενώ δεν έχει γίνει καμία πρόβλεψη ανακύκλωσης αυτών από τις εταιρείες που κερδοφορούν από τις εξαγωγές, με αποτέλεσμα να καταλήγουν τόνοι πλαστικών στο περιβάλλον.
Εκτός αυτού, οι περισσότεροι από εμάς αισθάνονται ένοχοι για το αποτύπωμα άνθρακα μας όταν οδηγούμε, πετάμε ή ακόμα και ανεβάζουμε την θέρμανση στο σπίτι. Ενώ συγχρόνως το γιγαντιαίο βιομηχανικό λόμπι ορυκτών καυσίμων πραγματοποιεί μια μακροχρόνια εκστρατεία άρνησης της καταστροφής του κλίματος και ασκεί πολιτικές πίεσης εδώ και δεκαετίες. Ωστόσο, το παράλογο είναι ότι αποτελεί δική μας, όχι της βιομηχανίας ορυκτών καυσίμων, η ευθύνη που πρέπει να αναλάβουμε καθώς και οι αλλαγές που πρέπει να κάνουμε.
Και τώρα πρέπει να νιώθουμε επιπλέον άσχημα για την κατανάλωση αμυγδάλων? Ας μην ξεγελαστούμε λοιπόν άλλο από τα πρόσφατα δημοσιεύματα που κατηγορούν τους vegan που τους αρέσει το γάλα αμυγδάλου για τη θανάτωση των μελισσών. Ας τοποθετήσουμε την ευθύνη εκεί που ανήκει. Τα φυτοφάρμακα σκοτώνουν τις μέλισσες. Το glyphosate, το κύριο συστατικό του Roundup, σκοτώνει τις μέλισσες. Η Monsanto, εταιρεία που ανήκει στην Bayer, η οποία κατασκευάζει και πωλεί το Roundup, σκοτώνει τις μέλισσες. Το Roundup προκαλεί επίσης καρκίνο στους ανθρώπους.
