Δυστυχώς τους τελευταίους μήνες έχουμε λάβει ελάχιστη πληροφόρηση για την κλιματική κρίση, ένα θέμα που αφορά όλη την ανθρωπότητα. Ακούμε καθημερινά για Covid-19 και πράξεις σεξουαλικής βίας, αλλά δεν ακούμε σχεδόν τίποτα για το περιβάλλον και την κλιματική κρίση που γίνεται ολοένα και πιο απειλητική.
Σιβηρία
Στους +38 βαθμούς Κελσίου εκτοξεύτηκε, σε πόλη της Σιβηρίας, ο υδράργυρος το Σάββατο.
Το προηγούμενο ρεκόρ καταγράφηκε το 1885. H πόλη Βερκχογιάνσκ, στην ανατολική Σιβηρία, είναι γνωστή για τους εξαιρετικά ψυχρούς χειμώνες της. Σημειωτέα πριν λίγους μήνες η θερμοκρασία στην περιφέρεια της Γιακουτίας, στη ρωσική Άπω Ανατολή, ο υδράργυρος είχε πέσει στους -68 βαθμούς Κελσίου.
Πέρυσι δασικές πυρκαγιές μαίνονταν στη Σιβηρία σε μια έκταση πάνω από 40.000.000 στρεμμάτων. Αυτό αποτέλεσε τεράστια οικολογική καταστροφή με αποτέλεσμα δασικές εκτάσεις σε Γροιλανδία, Σιβηρία και Αλάσκα να διοχετεύουν μεγαλύτερες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα από όσες έχουν παραχθεί την τελευταία οκταετία.
Τροπικό δάσος του Αμαζονίου
Επίσης, οι πυρκαγιές στο τροπικό δάσος του Αμαζονίου το 2019 ήταν μια σειρά από χιλιάδες πυρκαγιές που εκδηλώθηκαν στο τροπικό δάσος του Αμαζονίου. Το Εθνικό Ινστιτούτο Διαστημικής Έρευνας (Instituto Nacional de Pesquisas Espaciais, INPE) δημοσίευσε στατιστικά στοιχεία που βασίζονταν σε δορυφορικές παρατηρήσεις και τεκμηρίωναν τουλάχιστον 75.336 πυρκαγιές στην χώρα την περίοδο 1ης Ιανουαρίου-23ης Αυγούστου 2019. Στο ίδιο διάστημα πάνω από 40.000 από αυτές τις πυρκαγιές έλαβαν χώρα στο τροπικό δάσος του Αμαζονίου.
Οι εμπειρογνώμονες συνδέουν τις πυρκαγιές με εμπρησμούς που λαμβάνουν χώρα με σκοπό την εκκαθάριση της γης, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί για να στηρίξει την κτηνοτροφία και τις εξαγωγές της Βραζιλίας, όπως το βόειο κρέας.
Ποια είναι τα οικονομικά συμφέροντα πίσω από όλη αυτή την οικολογική καταστροφή;
Κατά πρώτον και προφανέστερον, είναι ο αγροτικός τομέας. Με τις πυρκαγιές αποψιλώνονται τα δάση και συνεπώς μετατρέπονται σε καλλιεργήσιμες μεγάλες εκτάσεις.
Επίσης, ως γνωστόν η τέφρα που δημιουργείται, αποτελεί εξαιρετικό φυσικό λίπασμα. Επιπλέον, οι παγκόσμιες εμπορικές συγκυρίες δημιουργούν νέες δυνατότητες για τη γεωργία. Για παράδειγμα, η Βραζιλία είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός σόγιας και περίπου το 80% της παραγωγής της καλλιεργείται στην Αμαζονία, όπου κατά κόρον χρησιμοποιείται για ζωοτροφή.
Ο οικονομικός πόλεμος που έχει κηρύξει ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ κατά της Κίνας έχει ως αποτέλεσμα το Πεκίνο να επιβάλει δασμούς στις αντίστοιχες εισαγωγές από τις ΗΠΑ, μεταξύ των οποίων και στην αμερικανική σόγια. Είναι φυσικό πως η Κίνα έχει στραφεί εναλλακτικά στη Βραζιλία.
Κατά δεύτερον, μεγάλο όφελος έχει από τις πυρκαγιές και η κτηνοτροφία της χώρας. Σήμερα, η Βραζιλία είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός βοείου κρέατος στον κόσμο, με τις αντίστοιχες εξαγωγές να έχουν αποφέρει το 2018 στη χώρα κέρδη 6,7 δισ. δολαρίων.
Και αν αναρωτιέστε τι αντίκτυπο έχουν για την υπόλοιπη ανθρωπότητα όλες αυτές οι οικολογικές καταστροφές, η απάντηση είναι μια.
Η επιδείνωση της κλιματικής κρίσης έχει τεράστιες επιπτώσεις σε όλα τα πεδία δράσης του ανθρώπου.
Η εξάντληση των δυνατοτήτων του περιβάλλοντος δημιουργεί πρόβλημα επιβίωσης του πλανήτη και απειλεί να επαναφέρει την ανθρωπότητα σε μία κατάσταση ολικού αγώνα, που οδηγεί αναπόδραστα στη βία και στον αλληλοσπαραγμό.
Το πρόβλημα του περιβάλλοντος είναι πρόβλημα της ανθρωπότητας συνολικά, καθώς όλες οι χώρες λίγο ή πολύ, και οι ανεπτυγμένες και οι αναπτυσσόμενες, έχουν συμβάλει στη διαμόρφωση της σημερινής άθλιας κατάστασης, όπου ο τεχνολογικός πολιτισμός και η κοινωνία του υλισμού καταστρέφουν το βιολογικό πολιτισμό και την κοινωνία της αρμονικής συνύπαρξης των έμβιων όντων. Ουσιαστικά επεμβαίνουμε καταστροφικά σε ολόκληρο το σύστημα αξιών της φύσης, που αν και σκληρό στην ουσία του, είναι εντούτοις σοφά διαρθρωμένο, ώστε να εξασφαλίζει τη συνέχιση της ζωής.
Η συνειδητοποίηση της σοβαρότητας των περιβαλλοντικών προβλημάτων από κράτη και άτομα είναι υψίστης σημασίας και πρέπει να δράσουμε άμεσα γιατί η αντιστροφή μέτρηση έχει ήδη αρχίσει. Η υψηλές θερμοκρασίες στη Σιβηρία είναι προανάκρουσμα μιας νέας εποχής για τη γη. Ζούμε ανθρωποκεντρικά αλλά όλο αυτό έχει ημερομηνία λήξης.
Το πρόβλημα του περιβάλλοντος απαιτεί ουσιαστική και αποτελεσματική αντιμετώπιση, που προϋποθέτει βούληση και δράση. Θα πρέπει να αναθεωρηθεί η αντίληψη του ανθρώπου για τη φύση ως μέσο ικανοποίησης των εγωιστικών του επιδιώξεων και του υπερκαταναλωτισμού του. Είναι υψίστης σημασίας να πάψουμε να θεωρούμε την φύση ως χώρο απόθεσης των καταλοίπων της εκβιομηχάνισης, και να αντικατασταθεί από τη θεώρησή της φύσης ως τροφοδότη της ζωής.
Απαιτείται η διαμόρφωση ενός συνόλου προτεραιοτήτων που θα εξασφαλίσουν τη μετάβαση από την αθροιστική καταστροφή του περιβάλλοντος προς εκείνη τη μορφή διαχείρισης η οποία θα επιτυγχάνει τη διατήρησή του.
