Κτηνοτροφία, Αλιεία και μόλυνση Περιβάλλοντος

Κτηνοτροφία, Αλιεία και μόλυνση Περιβάλλοντος – Πως συνδέονται?

Η εκτροφή ζώων για τροφή απαιτεί τεράστιες ποσότητες γης, τροφίμων, ενέργειας και νερού ενώ προκαλεί τεράστια δεινά στα ζώα.

Αλλαγή του κλίματος

Σε παγκόσμιο επίπεδο, η εκτροφή των ζώων είναι υπεύθυνη για περισσότερα αέρια θερμοκηπίου από ότι όλα τα συστήματα μεταφοράς μαζί. Σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη, είναι απαραίτητη η συνολική στροφή προς μια βίγκαν διατροφή για την καταπολέμηση των χειρότερων επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής.

Χρήση νερού

Η κτηνοτροφία χρησιμοποιεί αλόγιστες ποσότητες νερού. Νερό για να εκτρέφει τα ζώα προς τροφή, να καθαρίσει τα βρώμικα εργοστάσια και να δώσει στα ζώα νερό για να πιουν. Μια μόνο αγελάδα παραγωγής γάλακτος, μπορεί να πιει μέχρι 189 λίτρα νερού την ημέρα – ή διπλάσια ποσότητα κατά τους ζεστούς μήνες. Χρειάζονται 990 λίτρα νερού για να παραχθεί μόνο 1 λίτρο γάλακτος. Επιπλέον χρειάζονται περισσότερα από 13.000 λίτρα νερού για να παράγουν 1 κιλό βοδινό κρέας, ενώ η παραγωγή ενός κιλού τόφου απαιτεί λιγότερο από 930 λίτρα νερού. Αλλάζοντας σε vegan διατροφή, ένα άτομο μπορεί να σώσει περίπου 830.000 λίτρα νερού το χρόνο.

Ρύπανση Υδάτων

Τα ζώα που εκτρέφονται για τροφή, παράγουν πολύ περισσότερα περιττώματα από ότι ολόκληρος ο ανθρώπινος πληθυσμός. Σύμφωνα με την Υπηρεσία Περιβαλλοντικής Προστασίας των ΗΠΑ (EPA), τα ζώα στις βιομηχανικές εκμεταλλεύσεις των ΗΠΑ παράγουν περίπου 500 εκατομμύρια τόνους λυμάτων κάθε χρόνο. Χωρίς εγκαταστάσεις επεξεργασίας ζωικών λυμάτων, αποθηκεύονται σε “λιμνοθάλασσες” αποβλήτων (που μπορεί να δει κανείς σε εναέρια λήψη των εργοστασίων) ή ψεκάζονται στα χωράφια.

Τα απορρίμματα από εργοστασιακά αγροκτήματα είναι μια από τις κύριες αιτίες ρύπανσης των ποταμών, λιμνών και κατά συνέπεια των ωκεανών μας. Επίσης η ΕΡΑ σημειώνει, ότι τα βακτηρίδια και οι ιοί από τα περιττώματα διεισδύουν στο υπέδαφος και μεταφέρονται μεσώ των υδάτινων οριζόντων προκαλώντας μόλυνση των υδάτων.

Οι εργοστασιακές εκμεταλλεύσεις συχνά αποφεύγουν τα όρια ρύπανσης του νερού, ψεκάζοντας υγρή κοπριά στον αέρα, δημιουργώντας ομίχλη που μεταφέρεται από τον άνεμο. Οι άνθρωποι που ζουν γύρω από τις κτηνοτροφικές μονάδες αναγκάζονται να εισπνέουν τις τοξίνες και τους παθογόνους παράγοντες από την ψεκασμένη κοπριά. Σύμφωνα με μια έκθεση της Γερουσίας της Πολιτείας της Καλιφόρνιας, «μελέτες έχουν δείξει ότι οι λιμνοθάλασσες [ζωικών αποβλήτων] εκπέμπουν τοξικές χημικές ουσίες που μπορούν να προκαλέσουν φλεγμονώδη, ανοσολογικά, ερεθιστικά και νευροχημικά νοσήματα, καθώς και καρκίνο στους ανθρώπους».

Η κτηνοτροφία καταστρέφει κοραλλιογενείς υφάλους και δημιουργεί «νεκρές ζώνες». Μια από αυτές τις νεκρές ζώνες είναι 21.000 στρέμματα, στον κόλπο του Μεξικού, όπου μεγάλο μέρος των αποβλήτων από την αμερικανική παραγωγή βοείου κρέατος μεταφέρεται μέσω του Μισισιπή.

Πρόσφατη έκθεση 400 σελίδων από τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας, με τίτλο “Livestock’s Long Shadow” (Η Σκιά της Κτηνοτροφίας) καταλήγει στο συμπέρασμα ότι, αν δεν πραγματοποιηθούν δραστικές αλλαγές, οι μαζικές ζημιές που προκαλούνται από την κτηνοτροφία θα υπερδιπλασιαστούν έως το 2050, καθώς η ζήτηση για κρέας αυξάνεται.

Εκπομπές αμμωνίας, μεθανίου, διοξειδίου του άνθρακα (CO2)

Οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα που παράγουν οι αγελάδες είναι πιο επιβλαβείς για τον πλανήτη από το CO2 που παράγουν όλα τα μεταφορικά μέσα μαζί.

Η αμμωνία και το μεθάνιο είναι κάποια από τα επιπλέον βλαβερά αέρια που παράγουν. Οι εκπομπές αμμωνίας συμβάλλουν στην όξινη βροχή και την εναπόθεση αζώτου, που καταστρέφουν τις καλλιέργειες και τα φυσικά οικοσυστήματα. Επίσης συμβάλουν στον σχηματισμό αερολυμάτων, που προκαλούν κινδύνους για την υγεία. Η κτηνοτροφία και η διαχείριση της κοπριάς συμβάλλουν σημαντικά στις εκλύσεις αερίων θερμοκηπίου.

Οι εκπομπές μεθανίου από μηρυκαστικά που καταναλώνουν ινώδεις ζωοτροφές και από εγκαταστάσεις αποθήκευσης κοπριάς ανέρχονται σε περίπου 90 εκατομμύρια τόνους μεθανίου ετησίως, αντιπροσωπεύοντας περίπου το 16% της παγκόσμιας ετήσιας παραγωγής.

Η κοπριά παράγει επίσης σχεδόν το 7% των συνολικών παγκόσμιων εκπομπών οξειδίου του αζώτου, που κατατάσσεται στα πιο επιβλαβή αέρια του φαινόμενου του θερμοκηπίου, με αντίκτυπο 296 φορές μεγαλύτερο από αυτό του διοξειδίου του άνθρακα.

Χρήση της γης

Η χρήση της γης για καλλιέργεια φυτών για τα ζώα είναι εξαιρετικά αναποτελεσματική. Χρειάζεται σχεδόν 20 φορές λιγότερη γη για να τραφεί κάποιος μέσω της φυτικής διατροφής. Ένας κρεατοφάγος ουσιαστικά σπαταλάει την τροφή εκτρέφοντας ζώα και όχι απευθείας ανθρώπους. Σύμφωνα με τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για την Καταπολέμηση της Απερήμωσης, χρειάζονται μέχρι και 10 κιλά για να παράγουν μόνο μισό κιλό κρέατος. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, 56 εκατομμύρια στρέμματα γης χρησιμοποιούνται για τη διατροφή των ζώων, ενώ μόνο 4 εκατομμύρια στρέμματα παράγουν φυτά για να φάει ο άνθρωπος.

Περισσότερο από το 90% του συνόλου των εδαφών των τροπικών δασών του Αμαζονίου που εκκαθαρίζονται από το 1970 χρησιμοποιείται για καλλιέργεια ζωοτροφών. Επιπλέον, μία από τις κύριες καλλιέργειες που καλλιεργούνται στο τροπικό δάσος είναι οι σπόροι σόγιας που χρησιμοποιούνται για τη διατροφή των ζώων. Οι σπόροι σόγιας που χρησιμοποιούνται στα περισσότερα προϊόντα λαχανικών, τόφου και γάλακτος σόγιας που πωλούνται στις Ηνωμένες Πολιτείες καλλιεργούνται στις Η.Π.Α.

Ωκεανοί

Ενώ τα εργοστάσια κτηνοτροφίας συμβάλουν στην καταστροφή της γης μας και των υδάτινων οριζόντων, οι εμπορικές μέθοδοι αλιείας, όπως η τράτα βυθού, καταστρέφουν τους ωκεανούς. Οι λεγόμενες βιντζότρατες περικυκλώνουν με δίχτυα μια θαλάσσια περιοχή, οδηγώντας όλα τα αλιεύματα –ακόμη και τα κοράλλια– μέσα σε έναν σάκο ικανό να χωρέσει 24 αεροπλάνα. Αυτή η “επαγγελματική” πρακτική δημιουργεί κινδύνους για τον πληθυσμό των ψαριών και τη βιοποικιλότητα του θαλάσσιου οικοσυστήματος. Πολλά θαλάσσια είδη, συμπεριλαμβανομένων αυτών που βρίσκονται σε εξαφάνιση, πιάνονται κατά λάθος και συνήθως πετιούνται πάλι πίσω στη θάλασσα. Δυστυχώς τις περισσότερες φορές είναι νεκρά. Πρόκειται για τις λεγόμενες παράπλευρες απώλειες ή αλλιώς απορρίψεις (“bycatch”), οι οποίες μπορεί να φτάσουν ακόμη και το 90% της ψαριάς. Από μόνος του αυτός ο αριθμός αναδεικνύει την επικινδυνότητα αυτής της μορφής υπεραλίευσης.

Επίσης, σκοτώνουν χιλιάδες φάλαινες, δελφίνια, θαλάσσιες χελώνες, καρχαρίες και άλλα ζώα “bycatch”. Τα κήτη είναι άκρως απαραίτητα για την διατήρηση της ζωής στη θάλασσά αλλά και στη στεριά. Επιπλέον, οι παράκτιες ιχθυοκαλλιέργειες απελευθερώνουν περιττώματα, αντιβιοτικά, παράσιτα και μη-ιθαγενή ψάρια σε ευαίσθητα θαλάσσια οικοσυστήματα. Τέλος δεδομένου ότι τα περισσότερα εκτρεφόμενα ψάρια είναι σαρκοφάγα, τρώνε μεγάλες ποσότητες ψαριών που έχουν αλιευθεί άγρια. Για παράδειγμα, χρειάζονται έως και 3 κιλά ιχθυαλεύρων για να παράγουν κάθε κιλό σολομού εκτροφής.

Προτείνουμε να δείτε το παρακάτω βίντεο για την Κτηνοτροφία, Αλιεία και μόλυνση Περιβάλλοντος, διάρκειας 2 λεπτών, που έχει ετοιμάσει ο οργανισμός PETA